- müftəxor
- f. havayı yeyən, işləməyib yeyən
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
müftəxor — is. <fars.> Özü zəhmət çəkməyib başqalarının hesabına yaşayan adam; tüfeyli, parazit. <Fərhad:> Özgənin zəhməti ilə çörək yeyənlərə müftəxor deyirlər. Ə. H.. // Sif. mənasında. <Cəlaləddin:> Kənar edin hökumət başında oturan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haramxor — sif. və is. <ər. həram və fars. xor – yeyən> Özgənin malına, şeyinə, puluna tamah salan; müftəxor. <Mustafa bəy:> Hamınız haramxorsunuz, hamınız oğrusunuz! Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
danaxor — I (Sabirabad) balıq toru. – Danaxornan balığ tuturuğ II (Kürdəmir) balıq tutmaq üçün xüsusi düzəldilmiş yer. – Təzə danaxor düzəltmişəm, tora yaman balığ çıxır III (Ucar) müftəxor, tüfeyli. – Həsənin oğlu danaxor uşaxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qarnaz — I (Lənkəran) müftəxor II (Lənkəran) böyük böyük danışan … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tüfeyl(i) — ə. 1) başqasının kökündən və ya qanından qidalanan (bitki və yaxud həşərat); 2) m. müftəxor, başqasının hesabına yaşayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
boynuyoğun — sif. və is. 1. Boynu normal haldan yoğun olan. 2. məc. dan. Zəhmətsiz yaşayan, müftəxor, tüfeyli, istismarçı. Məşədi Əbdülbağı razı olmamışdı ki, dörd yüz on manat verilsin boynuyoğun molla Qivama. . C. M.. Bu yeddi günün içində plov qurşağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
harınlıq — is. 1. Harın, harınlaşmış heyvanın halı. 2. məc. Qudurğanlıq, azğınlıq, zorbazorluq. Vəzirov göstərir ki, bəylərin tüfeyli, müftəxor təbiəti özbaşınalıq, harınlıq, əxlaqsızlıq doğurur. C. Cəfərov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havayıyeyən — is. Özü işləməyib özgənin, ya özgələrin hesabına yaşayan adam; müftəxor, tüfeyli. // Sif. mənasında. Quşun oxumağına şəhərin alverçi, baqqal, tacir, dəllal kimi havayıyeyən boşboğazları toplanırdı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məlun — sif. və is. <ər.> Əsil mənası «lənətə gəlmiş», «lənətlənmiş», «Allahın rəhmətindən məhrum», «mürtəd» olub, Azərbaycan dilində söyüş, qarğış mənasında işlənir. <Nəcəf bəy:> Bu da Aslan bəy, mənim əziz dostum, məlunlar, müftəxor… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
parazit — <yun. parasitos> biol. 1. Başqa bir orqanizmin üzərində və ya içində yaşayıb onun hesabına qidalanan bitki və ya heyvan; tüfeyli. 2. Bit, birə, taxtabiti, gənə kimi həşərat haqqında. Parazitlərlə mübarizə. 3. məc. İstismarçı, müftəxor,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti